Odpływ od linijki

Skuteczna izolacja przeciwwilgociowa, izolacja akustyczna, dopasowanie wysokości oraz dobranie odpowiedniej wydajności… O czym jeszcze należy pamiętać, projektując odwodnienie liniowe?

Fot.: VIEGA

Wnętrza nie lubią podziałów – o tym od niemal dekady skutecznie przekonują nas projektanci. Rezygnujemy więc ze ścianek działowych, stawiając na przestrzeń, planujemy przestronne i wielofunkcyjne pomieszczenia, które łączą w sobie pokój dzienny, kuchnię i niekiedy również sypialnię. Podobnie rzecz ma się w przypadku łazienki. Niewielkie pomieszczenia zastąpiono salonami kąpielowymi o większym metrażu, na równi z funkcjonalnością stawiając kwestie estetyczne. Dążenie do transparentności i przejrzystości przestrzeni stoi u źródła popularności niektórych z łazienkowych rozwiązań. Odwodnienia liniowe idealnie wpisują się w temat nowoczesnej łazienki, pozwalając na jej niczym nieskrępowaną aranżację. Nie potrzebujemy już brodzika ani ścianek czy kotar, aby stworzyć wygodny prysznic.

Płynna regulacja długości i wysokości

Wszystkie chwyty dozwolone – tak można opisać rozwój dziedziny odwodnień liniowych i odpływów. Producenci proponują coraz to bardziej innowacyjne, elastyczne rozwiązania pozwalające na swobodną aranżację przestrzeni łazienki. Obok standardowych odpływów z listwą ze stali nierdzewnej pojawiają kolejne rodzaje, np. przeznaczone do dużych deszczownic, czyli zbierające znaczną ilość wody, niemal niewidoczne – wypełnione płytkami ceramicznymi lub kamieniem; wygięte w kształt litery „U”.

FOT. 1. Przykład uszczelnienia rynny prysznicowej za pomocą certyfikowanego produktu uszczelniającego. Fot.: TECE

Na rynku dostępne są produkty pozwalające na indywidualne kreowanie przestrzeni łazienki. Dostępnych jest kilka różniących się pomiędzy sobą rozwiązań. Jednym z nich jest szczelinowe odwodnienie z możliwością płynnej regulacji długości poprzez docinanie lub dołączenia kolejnych elementów, innym – system modułowy, w skład którego wchodzą: rynny o różnej długości, rynny kątowe, ruszty ozdobne wykonane ze stali nierdzewnej, szkła lub jako wykładane płytkami, w przypadku których w podłodze widoczna jest tylko wąska szczelina. System uzupełniają kolana odpływowe o różnej wysokości i przepustowości, a także akcesoria dodatkowe, tj. stopki montażowe, maty dźwiękochłonne, wkładki syfonowe z membraną. Wszystkie elementy można ze sobą dowolnie łączyć.

FOT. 2. Przykład odwodnienia liniowego z kołnierzem do niskich posadzek. Fot.: ACO

W systemie dopasowywanym przez docinanie standardowo długość wynosi 120 cm, można ją skrócić nawet do 30 cm. Do podstawowego odwodnienia zaproponowano nowe elementy konstrukcyjne, jak łącznik narożny i element zamykający, które w prosty sposób możemy połączyć z odpływem liniowym. Element zamykający pozwala na wydłużenie odpływu, szczególnie przy montażu dwustronnym. Uzyskanie maksymalnie długiej konstrukcji jest możliwe dzięki łącznikowi (przy zastosowaniu łącznika prostokątnego uzyskamy odpływ w kształcie litery „U”.). Przy odpowiednim połączeniu komponentów (w tym zastosowaniu dwóch odpływów z samoczyszczącymi się syfonami) uzyskujemy odpływ o długości nawet 280 cm oraz o bardzo dużej wydajności – 1,6 l/s. Pożądaną długość można osiągnąć dzięki samodzielnemu przycięciu korpusu odpływu (przycina się go w dowolnym miejscu). Następnie wystarczy określić wysokość montażową, przyciąć element dystansowy, zamontować armaturę odpływową oraz nóżki montażowe, ustawić odpływ liniowy, podłączyć go do podejścia kanalizacyjnego i zamontować nóżki.

Przy wyborze rynny w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na tzw. wysokość montażową. Powinniśmy również sprawdzić, jaką ilość wody będzie emitowana przez zamontowaną armaturę natryskową. Dostępne na rynku systemy oferują różnego rodzaju kolana odpływowe, które spełniają wymagania zdecydowanej większości odwodnień liniowych. Pamiętajmy, aby rurę odpływową podłączyć z odpowiednim spadkiem, co zapewni poprawny odpływ wody do instalacji kanalizacyjnej. Niezwykle istotne jest także poprawne wypoziomowanie rynny odpływowej, co w przypadku odwodnień liniowych modułowych można zrobić szybko i precyzyjnie za pomocą regulowanych stopek montażowych, a w przypadku systemu docinanego – regulowanych wsporników.

FOT. 3. W jednym z dostępnych na rynku systemów długość dopasowujemy, samodzielnie przycinając korpus odpływu. Fot.: VIEGA

Projektujemy odwodnienie

O montażu odwodnienia liniowego warto pomyśleć odpowiednio wcześnie, tzn. jeszcze na etapie projektowania budynku – odpływ z syfonem oraz elementy przyłączeniowe ukrywamy w podłodze, w związku z czym należy pozostawić odpowiedni, najczęściej ok. 15-centymetrowy, zapas. Nie zapominajmy o tym, że położenie rynny ma decydujące znaczenie dla jej niezawodnego działania. Niezależnie od tego, czy odwodnienie montujemy w kierunku do pomieszczenia lub ściany, powinniśmy zapewnić odpowiedni spadek, aby umożliwić skuteczne odprowadzanie wody – standardowo powinien wynosić ok. 1‑2,5%. Jeśli odwodnienie montowane jest od strony pomieszczenia, należy uwzględnić również przeciwspadek z różnicą wysokości 5 mm po drugiej stronie rynny, podobnie w przypadku dwóch zamontowanych równolegle odwodnień. Zachowanie przeciwspadku pozwoli uniknąć zalania.

Stop wilgoci

Przykład montażu odwodnienia liniowego z uszczelnieniem systemowym. Fot.: TECE

Niezwykle istotną kwestią w przypadku prysznica z odpływem montowanym na poziomie posadzki jest skuteczna izolacja przeciwwilgociowa. W przypadku tego rodzaju rozwiązań jeden z producentów poleca przede wszystkim płynne uszczelnienie warstwowe; nakładamy je wałkiem lub pędzlem na betonowe podłoże, a także otynkowane ściany. Płynne uszczelnienie warstwowe znajduje się pomiędzy jastrychem a płytkami ceramicznymi lub innym wykończeniem posadzki, dzięki czemu minimalizowane jest ryzyko zawilgocenia elementów konstrukcyjnych. Po nałożeniu warstwy materiału uszczelniającego należy zadbać również o jakość połączenia pomiędzy odpływem a jastrychem. W tym celu nanosimy na odpływ warstwę kleju za pomocą szpachelki (wcześniej powinniśmy określić wysokość montażową, odpowiednio skrócić element dystansowy, założyć armaturę odpływową i ustawić odpływ na odpowiednią wysokość za pomocą regulowanych nóżek), przyklejamy taśmę uszczelniająca, a następnie zespalamy ją z warstwą uszczelnienia warstwowego (lub specjalnego kleju). Po nałożeniu drugiej warstwy płynnego materiału izolującego, układamy płytki, w miejsce odwodnienia liniowego wkładając twardą wkładkę z pianki. Po zawiązaniu się kleju wyjmujemy wkładkę i w jej miejsce wstawiamy ruszt.
Inny z producentów zaleca zaś metodę uszczelnienia zespolonego. W przypadku odwodnień liniowych rekomendowane jest stosowanie butylowo- kauczukowej taśmy uszczelniającej, dostępnej w komplecie z rynną. Dzięki niej przejście między jastrychem a stalowym kołnierzem odpływowym rynny prysznicowej jest zabezpieczone przed przeciekaniem wody. Takie rozwiązanie w połączeniu ze sprawdzonymi produktami do wykonania uszczelnień zespolonych gwarantuje szczelność całej konstrukcji.

Cicho, ciszej…

Kluczowym elementem jest również izolacja akustyczna realizowana m.in. przez specjalne maty grubości ok. 6 mm układane w strefie prysznica pomiędzy surową podłogą a jastrychem. Materiał powinien spełniać wymagania normy DIN 4109, tzn. zapewnić na tyle skuteczne wytłumienie hałasu emitowanego przez instalację wodną, aby nie przekraczał on 30 dB. Izolację akustyczną zapewniają również inne akcesoria dodatkowe, jak podkładka dźwiękoszczelna dostarczana często wraz z nóżkami montażowymi odwodnienia liniowego. Wraz z matą dźwiękochłonną zapobiegają one w powstawaniu mostków akustycznych pomiędzy podłogą o nóżką.

FOT. 4. Innowacyjnym rozwiązaniem dla obszaru prysznicowego jest z pewnością kanał łukowy. Fot.: ACO

Montujemy

Jeden z producentów proponuje, aby montaż odwodnienia liniowego rozpocząć od ustawienia pożądanej wysokości rynny za pomocą regulowanych nóżek montażowych, kontrolując poziomicą. Następnie podłączamy obrotowy odpływ z instalacją kanalizacyjną DN 40, DN 50 lub DN 70. Przestrzeń pomiędzy rynną a podłożem należy dokładnie wypełnić jastrychem, który pozwoli na stabilne osadzenie elementów. Kolejnym etapem jest usunięcie folii ochronnej z odwodnienia i nałożenie nań włókniny uszczelniającej. Pomiędzy włókniną a kołnierzem za sprawą taśmy klejącej nałożonej fabrycznie na kołnierz powstaje szczelne połączenie. Przed położeniem płytek nakładamy warstwę izolacyjną.

FOT. 5. Odwodnienie liniowe może mieć formę np. stalowego lub szklanego rusztu lub pozostawać niemal niewidoczne. Fot.: VIEGA

Bez podziałów

Dostępne rozwiązania pozwalają na stworzenie „łazienki bez barier”, co ma uzasadnienie nie tyle estetyczne, co funkcjonalne. Brak progów, drzwi, stopni sprawi, że z obsługą prysznica z łatwością poradzi sobie również osoba niepełnosprawna lub starsza. Podczas projektowania takiej łazienki pamiętajmy jednak, że według przepisów (normy DIN 18025‑2) odpływ podłogowy należy zaplanować w odległości co najmniej 30 cm od narożnika.
Brak jakichkolwiek elementów pomiędzy rusztem a rynną sprawia, że jedynym widocznym elementem odwodnienia pozostaną dwie równoległe szczeliny odpływowe, chyba, że zdecydujemy się na ruszt z kontrastowych materiałów, jak stal nierdzewna lub szkło. Obok kwestii estetycznych istotna jest łatwość utrzymania rynny w czystości – w przypadku większości odwodnień liniowych wystarczy wyjąć ruszt, aby uzyskać bezproblemowy dostęp do syfonu.

Michał Majewski przedstawiciel handlowy firmy Viega

Zdaniem EKSPERTA
Pamiętaj o izolacji!

Odpływy liniowe mają liczne zalety w porównaniu z tradycyjnymi brodzikami. Przede wszystkim pozwalają na dowolne zaplanowanie wymiarów, układu i aranżacji strefy prysznica. Rezygnacja z tradycyjnego brodzika i zastosowanie zagłębienia wykonanego z płytek optycznie powiększy łazienkę, jest przy tym rozwiązaniem bardzo praktycznym i funkcjonalnym. Na rynku dostępny jest szeroki wybór wzorów i materiałów. Odpływy liniowe charakteryzuje też duża wydajność odprowadzenia wody – zwykle od 0,8 do 1,2 l/s oraz łatwość czyszczenia.
Planując taki natrysk, trzeba pamiętać o solidnym zaizolowaniu podłogi i ścian – na przykład folią płynną nakładaną na wylewkę podłogową – pod klej i płytki ceramiczne, a płytki na podłodze należy ułożyć z niewielkim spadkiem w kierunku kratki lub odpływu liniowego. Przed instalacją należy zawsze zapoznać się z zaleceniami producenta odnośnie przygotowania podłoża i samego montażu odpływu.

Iwona Bortniczuk
Na podstawie materiałów:TECE, Viega, ACO