Ograniczenie hałasu instalacji kanalizacyjnej

Ograniczenie hałasu w instalacji kanalizacyjnej jest istotne dla zapewniania komfortu mieszkańcom budynku. Hałas generowany przez przepływ wody, spłukiwanie toalet, odprowadzanie ścieków i inne czynności związane z instalacją kanalizacyjną może być uciążliwy i niekorzystnie wpływać na jakość życia.

Obecnie kanalizacja niskoszumowa jest często wybieranym rozwiązaniem zarówno dla
budownictwa wielorodzinnego, jak i jednorodzinnego
Fot. 1. Obecnie kanalizacja niskoszumowa jest często wybieranym rozwiązaniem zarówno dla budownictwa wielorodzinnego, jak i jednorodzinnego. fot.: PIPELIFE

Źródła hałasu

Jednym z najbardziej powszechnych źródeł hałasu w instalacji kanalizacyjnej jest rezonans akustyczny, który powstaje w wyniku uderzeń ścieków o ściany pionów kanalizacyjnych. Gdy strumień ścieków posiada dużą energię, generuje większy hałas. Dlatego instalacje o wysokim przepływie ścieków, przekraczającym 2 l/s, oraz dużej prędkości, na przykład w pionach o małych przekrojach, są szczególnie podatne na generowanie hałasu. Punkty, w których hałas jest szczególnie intensywny, to miejsca występowania zmian kierunku (zwłaszcza gwałtownych, takich jak kolana 90°), zmiany średnicy czy prędkości przepływu. Dźwięk w instalacji kanalizacyjnej może rozprzestrzeniać się na dwa sposoby. Hałas powietrzny polega na przenoszeniu drgań ścian rur jako wibracji powietrza do otoczenia. Oznacza to, że dźwięk jest słyszalny w pomieszczeniach, gdzie znajduje się instalacja kanalizacyjna. Natomiast hałas materiałowy jest generowany przez drgania, które rozprzestrzeniają się w materiale ścianek rur, a następnie przenoszą na elementy mocujące, przegrody i resztę konstrukcji budynku. Wpływ na rozprzestrzenianie się dźwięku ma nie tylko materiał, z którego wykonano instalację i sposób mocowania przewodów kanalizacyjnych do przegród, ale także konstrukcja samego budynku. Na przykład lekkie ściany będą łatwiej przenosić dźwięk niż ściany o konstrukcji masywnej.

Zdaniem eksperta

Mateusz Dybiec Menedżer Produktu – Instalacje Wewnętrzne, Pipelife

Na co zwrócić uwagę wybierając system kanalizacji niskoszumowej do budynku mieszkalnego?

„Hałas w pomieszczeniach jest czynnikiem coraz bardziej uciążliwym w codziennym funkcjonowaniu. Często jednak zapomina się, że hałas ma swoje źródło nie tylko na zewnątrz, lecz może być generowany także wewnątrz budynku i pochodzić np. z instalacji kanalizacyjnej. Źródłami hałasu w instalacji kanalizacyjnej są odgłosy: spustu wody, wlotu i wylotu w podejściach kanalizacyjnych, zrzutu wody w pionach oraz dźwięki powstające na zmianach kierunku.

REKLAMA

Pierwszą rzeczą, na którą trzeba zwrócić uwagę jest materiał, z którego producent produkuje rury i kształtki. Rura Pipelife MASTER 3 PLUS składa się z trzech starannie dopasowanych warstw. Została zaprojektowana w celu sprostania wyzwaniom związanym z układaniem kanalizacji wewnętrznej występującej w dzisiejszym budownictwie. Każda warstwa jest stworzona w celu uzyskania określonych właściwości.

Gładka warstwa wewnętrzna, solidna warstwa środkowa, odporna na uderzenia
warstwa zewnętrzna oraz dedykowane obejmy to podstawowe cechy niskoszumowego
systemu kanalizacji
Fot. 2. Gładka warstwa wewnętrzna, solidna warstwa środkowa, odporna na uderzenia warstwa zewnętrzna oraz dedykowane obejmy to podstawowe cechy niskoszumowego systemu kanalizacji. fot.: PIPELIFE

Gładka warstwa wewnętrzna

  • Wykonana z kopolimeru polipropylenu (PP-CO)
  • Zapewnienie ciągłości słupa wody – generowanie mniejszego hałasu
  • Biały kolor dla łatwiejszej kontroli kamerą

Solidna warstwa środkowa

  • Wykonana z polipropylenu wzmocnionego mineralnie (PP-MV)
  • Doskonała sztywność
  • Dobra absorpcja dźwięku

Odporna na uderzenia warstwa zewnętrzna

  • Wykonana z kopolimeru polipropylenu (PP-CO)
  • Wyjątkowo wytrzymała
  • Instalacja, transport i obsługa na miejscu możliwa w niskich temperaturach

Kolejnym elementem systemu, dzięki któremu uzyskujemy lepsze parametry izolacyjności akustycznej, są obejmy, za pomocą których mocowana jest kanalizacja sanitarna do konstrukcji budynku. Dla kanalizacji niskoszumowych dedykowane są specjalne obejmy z wkładkami elastomerowymi. Coraz większe wymagania użytkowników spowodowały, że w dzisiejszych czasach kanalizacja niskoszumowa jest często wybieranym rozwiązaniem nie tylko dla budownictwa wielorodzinnego, użyteczności publicznej, ale także dla budownictwa jednorodzinnego”.

Właściwe zaprojektowanie instalacji kanalizacyjnej

Dopuszczalny poziom hałasu emitowanego przez instalacje w pomieszczeniach określa Polska Norma PN-B-02151/02. Zgodnie z powyższą normą dopuszczalny poziom natężenia dźwięku, jaki musi być spełniony w budynkach mieszkalnych to 40 dB w dzień i 30 dB w nocy. Prawidłowe zaprojektowanie układu instalacji kanalizacyjnej, takie jak umieszczenie przewodów w miejscach, które minimalizują przenoszenie dźwięków do pomieszczeń mieszkalnych, może znacznie ograniczyć hałas. Przykładem może być unikanie umieszczania rur kanalizacyjnych w pobliżu sypialni czy miejsc, gdzie przebywają domownicy przez dłuższy czas. Projektowanie instalacji kanalizacyjnej powinno uwzględniać minimalizację zmian kierunku, średnicy i prędkości przepływu ścieków. Odpowiednia konstrukcja budynku również ma znaczenie. Ściany o większej masie i dobrej izolacji akustycznej będą skuteczniej tłumić dźwięki przenoszone przez konstrukcję kanalizacyjną. Kluczowy jest także wybór odpowiednich materiałów do budowy instalacji. Rury wykonane z materiałów dźwiękochłonnych, takich jak tworzywo sztuczne lub rury o zwiększonej grubości ścianki, mogą ograniczyć przekazywanie dźwięków. Dźwięków emitowanych w trakcie opróżniania wody z przyborów nie da się w pełni skutecznie wyeliminować. Można je jednak znacznie ograniczyć przez zapewnienie takich warunków działania pionów kanalizacyjnych, w jakich nie będą występowały podciśnienia. Można także zastosować elastyczne połączenia syfonów z podejściami. Do powstawania hałasu przyczyniać się także mogą nieszczelne połączenia. Staranne uszczelnienie połączeń za pomocą odpowiednich uszczelek, klejów lub innych środków uszczelniających może zredukować przecieki powietrza i minimalizować hałas.

Zastosowanie kompletnego systemu
niskoszumowego wraz z właściwym
projektem budowlanym
gwarantuje zachowanie komfortu
akustycznego instalacji
Fot. 3. Zastosowanie kompletnego systemu niskoszumowego wraz z właściwym projektem budowlanym gwarantuje zachowanie komfortu akustycznego instalacji. fot.: GEBERIT

Zdaniem eksperta

Ekspert firmy Geberit

Czy niskoszumowe systemy kanalizacyjne wymagają specjalnego podejścia do ich montażu?

„Niskoszumowe systemy kanalizacyjne wymagają pluralistycznego podejścia. Dla uzyskania komfortu akustycznego, należy zadbać o:

  • przemyślane zaprojektowanie obiektu
  • odpowiednie prowadzenie instalacji w budynku
  • wybór dedykowanego systemu

Wymagany poziom akustyczny można osiągnąć tylko poprzez kompleksowe zastosowanie powyższych rozwiązań. Ważna jest właściwa współpraca i dokładność przy wykonywaniu poszczególnych elementów budynku. Niewiedza lub nieuwaga może prowadzić do powstania mostków akustycznych, które zniweczą założenia projektowe dotyczące pomieszczeń chronionych.
Właściwe zaprojektowanie obiektu jest najefektywniejszym i najtańszym rozwiązaniem. Oznacza to koncentrację pomieszczeń sanitarnych i planowanie ich w jednym pionie, tak aby szacht instalacyjny znajdował się centralnie w obszarze sanitariatów. Dodatkowo oddzielenia od pomieszczeń chronionych powinny być wykonane ścianami o masie do 200 kg/m3, przez które nie biegną instalacje i ewentualnie są izolowane akustycznie. Prawidłowe prowadzenie przewodów wspomaga wysiłki przy właściwym zaprojektowaniu pomieszczeń. Bardzo dobrym efektem akustycznym odznacza się lokalizowanie przewodów w wydzielonych ściankach instalacyjnych, czyli izolowanie instalacji od konstrukcji budowli. Ważne jest też prowadzenie pionów w szachtach i unikanie zbędnych odsadzek. Jakiekolwiek zmiany kierunku na pionie powodują wzrost poziomu hałasu nawet o 11 dB w stosunku do prostego pionu.
Dedykowanym systemem skonstruowanym specjalnie w celu uzyskania komfortu akustycznego jest np. system Geberit Silent-db20. Spełnia on wymagania stawiane nowoczesnym instalacjom kanalizacyjnym, a na szczególną uwagę zasługuje tutaj kształtka Geberit Silent-db20 Offset. Eliminuje ona problem krótkich odsadzek, które znacznie podnoszą niepożądany hałas. W pionie z kształtką Offset ścieki są delikatnie przekierowywane, dzięki temu nie generują niechcianych dźwięków pochodzących z uderzeń spadającej wody.
Integralną częścią systemu rurowego Geberit Silent- -db20 są, dedykowane dla ciężaru rury, uchwyty z wkładką izolacyjną. Ich konstrukcja zapewnia, że przy pełnym skręceniu obejmy, wkładka zachowuje swoje własności akustyczne skutecznie ograniczając propagację hałasu po konstrukcji budynku, czego efektem jest osiągnięcie deklarowanych wartości poziomu hałasu w pomieszczeniu chronionym.
Rozwiązaniami uzupełniającymi są elementy izolujące, typu wąż izolacyjny, taśma izolacyjna oraz ciężka mata akustyczna Geberit Isol Flex”.

Obraz z kamery akustycznej –
pion z 2x 45o kolano
Rys. 1. Obraz z kamery akustycznej – pion z 2x 45o kolano
Obraz z kamery akustycznej –
pion z kształtką Geberit
Silent-db20 Offset
Rys. 2. Obraz z kamery akustycznej – pion z kształtką Geberit Silent-db20 Offset
Obraz z kamery akustycznej –
prosty pion
Rys. 3. Obraz z kamery akustycznej – prosty pion

Izolacja akustyczna

Ważnym krokiem dla wyciszenia instalacji kanalizacyjnej jest zastosowanie izolacji akustycznej wokół rur i przewodów. Izolacja może być wykonana z materiałów o właściwościach dźwiękochłonnych, takich jak płyty z pianki akustycznej, maty dźwiękochłonnej lub specjalne rury z wkładką akustyczną. Izolacja redukuje rozprzestrzenianie się dźwięków i tłumi ich intensywność. W instalacji kanalizacyjnej można także zastosować tłumiki dźwięku, zwane również amortyzatorami dźwięku. Są to specjalne elementy, które absorbują drgania i tłumią dźwięki powstające w przewodach kanalizacyjnych. Amortyzatory dźwięku są zazwyczaj umieszczane na przewodach w miejscach, w których generowany jest duży hałas, na przykład przy spustach toaletowych. Kolejnym rozwiązaniem są amortyzatory wibracji. Te z kolei montowane są w miejscach, gdzie przewody kanalizacyjne są mocowane do konstrukcji budynku. Ich zadaniem jest redukcja drgań przenoszonych na elementy konstrukcyjne i tym samym zmniejszenie hałasu materiałowego. Podsumowując, ograniczenie hałasu w instalacji kanalizacyjnej jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich rozwiązań, takich jak tłumiki dźwięku, amortyzatory wibracji, izolacje akustyczne. Na etapie projektu budynku i instalacji należy uwzględnić minimalizację zmian kierunku i prędkości przepływu. Dbając o odpowiednie rozwiązania akustyczne, można stworzyć ciche i komfortowe środowisko w pomieszczeniach mieszkalnych.

Damian Żabicki

«
»

Dodaj komentarz