Pompuj ciepło!

Pompy ciepła przestają już być traktowane jako nowinki technologiczne. Duże zainteresowanie tymi urządzeniami ze strony inwestorów narzuca na fi rmy instalacyjne i projektantów systemów grzewczych konieczność coraz szerszego zagłębienia się w temat i umiejętność nie tylko montażu, ale również ich doboru. Popyt na te urządzenia dopinguje również producentów do optymalizacji pracy pomp ciepła i umożliwienie korzystania z nich również tam, gdzie warunki geodezyjne, czy wielkość działki nie pozwalają na budowę ani kolektora pionowego, ani poziomego. Odpowiedzią na ten problem stały się pompy typu powietrze-woda, które całkowicie zaspokajają zapotrzebowanie na c.w.u. oraz wspomagają ogrzewanie.

Ich montaż, choć najprostszy, również wymaga znajomości tematu. Planując miejsce instalacji pompy typu powietrzewoda (AW) należy wziąć pod uwagę konieczność ciągłego dopływu wymaganej ilości powietrza (np. 3500 m3/h). W sytuacji, kiedy pompa ciepła ustawiona jest wewnątrz budynku, konieczne jest zapewnienie czerpni powietrza i, o czym niektórzy niedoświadczeni „fachowcy” zapominają, również wyrzutni powietrza schłodzonego przez pompę. Planując te dwa otwory trzeba kierować się pewnymi zasadami. Mianowicie, optymalnie jest, kiedy wlot i wyrzutnia powietrza są na dwóch różnych ścianach budynku. Wyeliminuje to ryzyko zaciągania powietrza już schłodzonego przez pompę. Nie wskazane jest, aby wyrzutnia była zbyt blisko gruntu, ponieważ może to grozić miejscowym oblodzeniem podłoża przy wylocie powietrza.

Z lokalizacją pompy typu powietrze-woda łączy się jeszcze jeden aspekt, który przekłada się na komfort życia mieszkańców. Konkretnie hałas generowany przez przepływające powietrze. Choć tę kwestię producenci traktują bardzo poważnie dążąc do minimalizowania hałasu warto to urządzenie ulokować w miejscu oddalonym od części mieszkalnej, a tym bardziej części sypialnej, ponieważ szumy powietrza mogą być dokuczliwe szczególnie nocą.

Wybór modelu pompy ciepła i jego parametrów wymaga wiedzy i doświadczenia. Szczególnie jest to ważne przy pompie typu powietrze-woda ponieważ w przypadku tego urządzenia parametry dolnego źródła (w tym przypadku czerpanego powietrza) są bardzo niestabilne. Dodatkowo w okresie zimowym, kiedy zapotrzebowanie na ciepło jest największe, temperatura dolnego źródła znacznie się obniża, co skutkuje wyraźnym obniżeniem wydajności pompy ciepła. Problem ten wydaje się być mniejszy w przypadku pomp typu solanka-woda czy wodawoda ponieważ różnice w temperaturze gruntu i wody są w porównaniu do temperatury powietrza praktycznie znikome.

Dobierając powietrzną pompę ciepła należy wziąć pod uwagę warunki panujące w miejscu jej instalacji (temperaturę powietrza). Dobranie mocy pompy ciepła na określoną temperaturę obliczeniową zawsze wiąże się z koniecznością zagospodarowania nadmiaru mocy w przypadku wyższych temperatur powietrza niż temperatura obliczeniowa. Problem ten próbują rozwiązać producenci wypuszczając na rynek urządzenia, których konstrukcja sprężarki pozwala na płynną regulację mocy w zależności od zapotrzebowania na ciepło. Rynek pomp ciepła rozwija się bardzo dynamicznie. Producenci dokładają starań, aby zminimalizować uciążliwości wynikające z eksploatacji tych urządzeń (hałas, pobór energii elektrycznej) i sprawić, aby ich praca była praktycznie bezobsługowa. Dodatkowo biorąc pod uwagę rosnące koszty paliw i przychylne spojrzenie prawodawców na wykorzystanie energii odnawialnej (wyrażam tu nadzieję na konkretne akty mające w wymierny sposób przyczynić się do spopularyzowania tych urządzeń) można stwierdzić, że grono użytkowników tych urządzeń będzie rosło.