Coraz więcej inwestorów decyduje się na ogrzewanie podłogowe. Podstawowym argumentem jest w tym przypadku podniesienie estetyki wnętrza poprzez wyeliminowanie tradycyjnych grzejników. Mimo, że jest to inwestycja większa niż tradycyjne ogrzewanie, to zalety podłogówki przemawiają na korzyść tej formy ogrzewania, zwłaszcza nowobudowanych domów.

Instalacja tego typu, jako trudna do modyfikacji po zakończeniu inwestycji, wymaga skrupulatnego projektu i perfekcyjnego montażu. Skutki niewłaściwego planowania i wykonywania robót mogą nie tylko „przegrzać domowników”, ale znacząco ochłodzić relacje inwestor – instalator.
Projekt i dobór
Decyzję o wyborze podłogówki inwestor powinien podjąć już na etapie projektowania budynku. Wiąże się to z koniecznością zastosowania odpowiednio grubej warstwy izolacji pod całą powierzchnią podłogi. Konieczne jest też uwzględnienie wysokości podłogówki wraz z wylewką przy określaniu wysokości pomieszczeń oraz poziomów otworów drzwiowych i okiennych.
{jumi [plugins/content/jumi/porady.html]}


Przestrzeń zabudowy dla podłogówki powinna zwykle wynosić 120 mm dla standardowego systemu. Mniejsza przestrzeń dla ogrzewania podłogowego oznacza bardziej skomplikowany jej układ. Na rynku są dostępne bardzo sprawne układy, tak zwane systemy suche, które wymagają zaledwie 40 mm. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że z takimi kompaktowymi systemami wiążą się większe inwestycje niż w przypadku standardowych rozwiązań.
Podstawą efektywnego systemu grzewczego jest jego projekt. Przy nowobudowanych obiektach powstaje on najczęściej w oparciu o projekt architektoniczny. W związku z tym, o wszystkich zmianach, które następują w trakcie budowy (zmiana ilości okien, układ pomieszczeń), należy koniecznie poinformować projektanta ogrzewania. O ile w przypadku tradycyjnych grzejników niedokładne oszacowanie zapotrzebowania na ciepło nie jest dużym problemem (zwiększenie lub zmniejszenie ilości grzejników, czy zmiana ich rodzaju jest możliwa nawet po wykończeniu wnętrz), o tyle przy podłogówce mieszkańcy są „skazani” na efekty wykonanej wcześniej pracy. Zauważalnym skutkiem nieodpowiednio zaprojektowanej, przegrzanej podłogi, będzie złe samopoczucie domowników i uczucie „ciężkich nóg”.
MINUSY |
Duża bezwładność cieplna – system reaguje wolniej na zmiany temperatury w pomieszczeniu |
Ze względu na opór przewodzenia ciepła nie każde wykończenie podłogi nadaje się do zastosowania na podłodze grzejnej. Opór przewodzenia ciepła wykończenia podłogi nie może przekraczać 0,15 m2xK/W |
Nie jest polecane do pomieszczeń o dużych stratach ciepła |
Nieco wyższy od tradycyjnej instalacji grzejnikowej koszt inwestycyjny |
PLUSY |
Doskonale nadaje się do wysokich pomieszczeń ze względu na rozkład temperatury, bardzo zbliżony do optymalnego |
Ogrzewanie poprzez promieniowanie, a nie konwekcję powoduje mniejszy ruch powietrza ograniczając ilość unoszącego się powietrzu kurzu |
Komfort cieplny odczuwalny przy temperaturze niższej o 2°C od temperatury uzyskanej przy tradycyjnych grzejnikach |
Możliwość estetycznego wykończenia wnętrz z niewidocznym „grzejnikiem” |
Dobrze wykonany projekt uwzględniający wszystkie jej elementy w odniesieniu do parametrów budynku i oczekiwań użytkowników, to znaczne ułatwienie dla instalatora. Przy realizacji projektu, jego autor powinien kierować się wymaganiami zapotrzebowania na ciepło. Ogrzewanie podłogowe najlepiej zdaje egzamin w budynkach o dobrej izolacji termicznej. Ze względu na ograniczoną wydajność tego systemu (80-90 W/m2 przy temperaturze wewnątrz pomieszczenia 20°C), przy jego planowaniu należy wziąć pod uwagę współczynnik przenikania ciepła ścian (U<0,2 W/[m2xK]) i okien (U<1,1 W/[m2xK]). Jeśli po obliczeniach hydraulicznych okaże się, że ze względu na duże straty ciepła, ogrzewanie podłogowe jest niewystarczające należy przewidzieć dodatkowe źródła ciepła jakimi są np. grzejniki.
Dobierając ogrzewanie podłogowe dla danej inwestycji należy uwzględnić:
- odpowiednią temperaturę pracy dla każdego pomieszczenia,
- maksymalną długości pętli (nie większe niż 100 m),
- ilość i rodzaj rozdzielaczy o określonej ilości sekcji,
- zrównoważenie hydrauliczne tzn. dobór nastaw wstępnych na rozdzielaczu,
- szczegółową analizę opisu technicznego i parametrów pracy każdego urządzenia w instalacji,
- rozmieszczenie dylatacji.
Etapem końcowym dobrego projektu powinny być dokładne rysunki, na których umieszczone będą niezbędne urządzenia, informacje o nich, a także rozrysowane pętle wraz z rozmieszczonymi dylatacjami.
Ogrzewanie podłogowe bardzo dobrze współpracuje z niskotemperaturowymi, wysokosprawnymi kotłami kondensacyjnymi oraz pompami ciepła. W przypadku współpracy z pompą ciepła system ten można wykorzystać latem do chłodzenia pomieszczeń.

Układanie i montaż
Aby móc rozpocząć prace montażowe budynek musi być w stanie surowym zamkniętym, czyli powinny być zamontowane okna, a ściany wewnętrzne otynkowane. Powierzchna pod instalację powinna być stabilna i płaska. Przed przystąpieniem do montażu ogrzewania podłogowego należy odpowiednio przygotować podłoże. Należy je oczyścić i wyrównać usuwając wszelkie bruzdy powstałe w wyniku tynkowania oraz uzupełnić ewentualne zagłębienia zalewając je tak zwanym „chudym” betonem. Kolejny etap, to ułożenie, na przygotowanym podłożu nośnym, warstw izolacji:
- folii przeciwwilgociowej,
- odpowiedniej grubość izolacji termicznej, styropianu EPS100 lub EPS200, zgodnej z projektem (od 25 mm do 115 mm).
Jak wcześniej pisaliśmy, w projekcie architektonicznym powinny zostać uwzględnione grubości instalacji. Zadaniem instalatora jest sprawdzenie, czy dostępna wysokość pokrywa się z wysokością systemu. W żadnym wypadku nie należy zmieniać wysokości systemu. Ten, który wymaga 120 mm, powinien właśnie tyle mieć! Następnie należy postępować zgodnie z planem instalacji w celu utworzenia obwodów uwzględniając miejsca dylatacji. Odpowiednie rozplanowanie przebiegu szczelin dylatacyjnych jest bardzo ważne. Miejsca bezwzględnie jej wymagające to:
- wzdłuż ścian i elementów konstrukcyjnych budynku – taśma brzegowa;
- w obrębie otworów drzwiowych – profil dylatacyjny;
- powierzchnie grzejne powyżej 40 m2;
- powierzchnie o boku dłuższym niż 8 m;
- przy stosunku boków większym niż: 2/1;
- przy skomplikowanym układzie płyty grzejnej np.: w kształcie litery L, Z, C;
- ponad szczelinami dylatacyjnymi budowlanymi.
Maksymalna temperatura powierzchni podłogi/moc: |
Strefa przebywania ludzi: +29°C / 100W/m2 |
Strefa brzegowa: +35°C / 165W/m2 |
Łazienki: +33°C / 100W/m2 |
Ponieważ dylatacja wpływa na wzór posadzki, należy jej układ skonsultować z inwestorem lub projektantem wnętrz.
Teraz można już przystąpić do ułożenia rur w rozstawie zgodnym z projektem. Rury powinny być rozmieszczone w odległości od 100 do 300 mm. Nieodpowiedni rozstaw przyczynia się do nierównomiernego nagrzania podłogi. Aby mieć pewność, że wykonana instalacja będzie dobrze działać zaleca się przeprowadzenie testu ciśnieniowego (24 h/ 10 barów) oraz wyważenie każdego obwodu poprzez testowe wywołanie przepływu (l/min).
Kiedy wszystkie rury są już na miejscu można przystąpić do wylewania jastrychu. Optymalna jego grubość, zapewniająca najlepsze przewodzenie ciepła to 65 mm. Do wylewki jastrychowej warto dodać plastyfikator, który:
- zmniejszenie ilości wody zarobowej, a tym samym zwiększa wytrzymałość wylewki;
- zmniejsza skurcze;
- pozytywnie napowietrza;
- upłynnia mieszankę dzięki czemu lepiej „otula” rurę;
- zmniejsza napięcie powierzchniowe wody ułatwiając zwilżanie ziaren c mentu.
Maksymalna temperatura zasilania +55°C: |
Schłodzenie wody: 8-10 K |
Maksymalna długość pętli: 100m |
Maksymalne opory pętli: 20kPa |
Prędkość przepływu wody: 0,1-0,5 m/s |
Pierwsze uruchomienie instalacji może nastąpić dopiero po całkowitym wyschnięciu jastrychu. Wygrzewanie jastrychu należy rozłożyć na 29 dni. Przez pierwsze 21 dni należy to zrobić w temperaturze 21°C, następnie przez 4 dni w temperaturze 25°C, zakończyć temperaturą, którą będzie zasilane ogrzewanie podłogowe czyli około 40°C.
Wystrzegaj się błędów
Często zdarza się, że instalatorzy nie stosują się do podstawowych wytycznych montażowych. Skutkiem tego jest niewłaściwe funkcjonowanie systemu, polegające na niedogrzaniu bądź przegrzanie posadzki lub pękaniu jastrychu. Modyfikacja źle wykonanego ogrzewania podłogowego jest, po zakończeniu inwestycji, praktycznie niemożliwa. Nie można zwiększyć, ani zmniejszyć ilości rur. Najczęściej spotykanymi błędami, które mają wpływ na eksploatację i sprawność systemu są:
- Rozpoczęcie prac nad montażem ogrzewania podłogowego, gdy budynek jest w stanie surowym niezamkniętym.
- Stosowanie niewystarczającej grubości izolacji termicznej. Wówczas ciepło, które powinno grzać domowników ucieka przez strop.
- Złe rozmieszczenie dylatacji, co powoduje pęknięcia wykończonej podłogi.
- Przedłużania pętli za pomocą złączek lub zaprasowywania.
- Nieodpowietrzenie każdej pętli z osobna po zamontowaniu rozdzielacza, przyłączeniu każdego obiegu i napełnieniu wodą układu.
- Brak rozdzielaczy na każdej kondygnacji, gdzie jest ogrzewanie podłogowe. Ich instalacja umożliwia łatwe odpowietrzenie instalacji.
- Nieprawidłowe podłączenie automatyki ogrzewania podłogowego.
- Nie przestrzeganie zasady wygrzewania jastrychu przez okres 29 dni, które powoduje odkształcanie płyty grzejnej (zbyt szybko stosowane jest wygrzewanie jastrychu w temperaturze około 40°C).
- Nie przestrzeganie indywidualnych wytycznych producentów systemów ogrzewania podłogowego.
Najwięcej problemów może stwarzać instalatorom wyregulowanie przepływów na rozdzielaczach. Potrwać to może kilka dni, ponieważ ogrzewanie podłogowe ma dużą bezwładność i ciężko jest ustawić nastawy wstępne na rozdzielaczach w taki sposób, aby w każdym pomieszczeniu inwestor odczuwał komfort cieplny. W tym przypadku ułatwieniem jest wykonany projekt wraz z doborem nastaw wstępnych. Pozwala to na sprawne wyregulowanie układu.

Krok 2 – rozłóż izolację przeciwwilgociową i termiczną
Krok 3 – starannie połącz elementy izolacji eliminując ewentualne mostki termiczne
Krok 4 – do przygotowanego podłoża przymocuj rury takerem uwzględniając zaplanowane miejsca dylatacji
Krok 5 – Instalacja gotowa do wylania jastrychu
Michał Michalski
Za pomoc przy redagowaniu artykułu dziękuję p. Marcinowi Podrażka
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.